2009

Terlage | Zoelen | Van der Heide & Tolsma | Nypels | Levi | Kuitwaard | De Wit | Ambar & Rowe
Uit persberichten van bovenstaande tentoonstellingen:

Dirk Romijn (1947) kennen we als keramist-vormgever die zich toelegt op het vervaardigen van bruikbare bloemvazen. Vazen die als het ware vragen om bloemen en daarmee een eenheid vormen. Bekend zijn de tulpenhoorn, de vaas voor 1 amaryllis, de opengesneden bolvaas. De vaas ‘Traan om de gewone moslim’ is zijn nieuwste werk.
Annemarie Terlage (1967) schildert ‘het reizen’. Ze zegt: ‘Ik probeer de verlatenheid, de leegheid te vangen. Dat bedoel ik positief; het gaat om het gevoel van ruimte en vrijheid die je dat geeft. Het heeft te maken met op weg zijn, alleen op reis in een onbekende omgeving. Maar ook met het mystieke van de vallende nacht. De intrigerende silhouetten die dan ontstaan. De spanning die dat met zich meebrengt, probeer ik vast te leggen in beeld.’

Paul van Zoelen (1958) kreeg zijn opleiding aan de Akademie voor Beeldende Kunsten in Arnhem. Hij woont en werkt in Nijmegen. Zijn schilderijen zijn abstract te noemen, maar de composities geven de indruk van geabstraheerde landschappen. Hij weet dit te bewerkstelligen door gebruik te maken van technieken die de traditionele landschapsschilders hanteren, zoals voorgrond, repoussoir, doorkijk en horizon. Met als basis een doek vol donkere en lichte kleurvlekken bouwt Paul van Zoelen laag over laag zijn beelden op. Het ziet er allemaal heel terloops en toevallig uit, maar dat is schijn.
Hij zegt zelf: ‘Het landschap als metafoor voor het reizen. De reis op zich is de beoogde omweg. Na thuiskomst wordt de verte, het oorspronkelijke doel van de reis pas echt zichtbaar. Het meegenomen vreemde vindt binnen het alledaagse uiteindelijk zijn plek. Wat ver weg leek is nu dichterbij en heeft het uitzicht veranderd. Het landschap breidt zich verder uit.’

De beeldhouwer Valentijn van der Heide laat een nieuwe serie wandobjecten zien getiteld: ‘Der Tod halt mich wach’ Hij heeft zich in deze serie beperkt tot drie materialen: Abbekerkse aarde, electrolitisch verguld koper, ebbenhout. “cool, beklemmend, Afrikaans, Eugenes, magisch, gevaarlijk, dreigend, dodelijk, hard, strak, onverbiddelijk, hemelgericht, masquerade, Lam-Godsig-achtig, bijbels kleiend, Akker Gods!” Deze woorden zijn van Hilarius Hofstede na het zien van de beelden, die op You-tube te bekijken zijn onder valentijnvanderheide.
Sieradenmaakster Thea Tolsma laat een nieuwe serie rubberen colliers zien getiteld: ’7 werken van barmhartigheid’
Zij zegt: ‘Ik zou zo graag een serie colliers maken, die meer zijn dan versierend. Een serie die krachtig is en tegelijk teer en kwetsbaar. De 7 werken van barmhartigheid – voeden – laven – kleden – huisvesten – verzorgen – bevrijden - begraven lenen zich hier heel goed voor.

Daniel Levi (1959) kreeg zijn opleiding aan de Gerrit Rietveld Akademie in Amsterdam. De stad waar hij woont en werkt.
De tentoonstelling heeft als titel: ‘Putdeksels/Manhole covers’. Levi brengt met deze keramische sculpturen wezens tot leven, die hun duister bestaan in de onderwereld van riolen hebben verwisseld voor een bestaan in het daglicht. Hun herkomst verraadt zich nog door de putdeksels die ze met zich meetorsen. Foto’s die Daniel Levi tijdens zijn reizen heeft genomen en die door middel van transfer op de beelden zijn aangebracht, vormen figuren, die als een mozaïek uit ontelbare details zijn samengesteld.

Galerie ‘Eewal’ start het nieuwe seizoen met een tentoonstelling van het werk van Christiaan Kuitwaard.
Van 12 september t/m 10 oktober 2009 zullen zijn schilderijen te zien zijn. Een citaat uit het interview met Marita de jong in het boek getiteld ’14 schilders uit de Belvédère’:
”Ik werk via omtrekkende bewegingen, kijk het schilderij nooit ‘recht in de ogen’ maar observeer ‘via een hoekje’. Meestal gaan er ook een aantal tekeningen aan vooraf. Zo relativeer ik het beeld. De schetsen gebruik ik als uitgangspunt, maar dat kunnen ook dia’s of foto’s zijn. Die gebruik ik om een afstand te creëren, qua tijd en betrokkenheid. Als de voorstelling te realistisch uitvalt, ga ik er op ‘beuken’, net zolang tot het beeld heel stil is, bewegingloos en aangetast. Tot het punt waar het beeld verdwijnt/verschijnt, diffuus is geworden. In het begin deed me dat weleens pijn. Als een tuinman moest ik gaan snoeien en dat terwijl ik zo mijn best had gedaan. Toch wil ik het beeld terugbrengen tot mijn ‘essentie’.”

Van 17 oktober t/m 14 november 2009 exposeert Drewes de Wit tekeningen in galerie ‘Eewal’. Hij noemt ze frottages, een serie beeldgedichten. Drewes de Wit, geb. 1944 kreeg zijn opleiding aan de Akademie Minerva te Groningen. Hij exposeerde regelmatig zijn olieverfschilderijen en tekeningen in de galerie in Leeuwarden, dit is zijn eerste expositie in de galerie in Amsterdam.

Iene Ambar viert haar 25-jarig jubileum als kunstenaar met een overzichtstentoonstelling in galerie ‘Eewal’ te Amsterdam. Tegelijkertijd zal er een werk van haar echtgenoot Michael Rowe,dat hij voor deze gelegenheid heeft gemaakt, worden geëxposeerd.
Iene Ambar, geboren in 1951 in Indonesië, komt in 1977 naar Nederland, waar ze tot 1984 studeert aan de Akademie in Den Bosch en de Gerrit Rietveld Akademie in Amsterdam. Hierna volgen vele tentoonstelling in Europa en Azië, haar werk is opgenomen in de collecties van o.a. Museum Boymans van Beuningen, het Stedelijk Museum Amsterdam en het Joods Historisch Museum. Op de tentoonstelling zullen naast de bekende werken uit de afgelopen 25 jaar ook nieuw werk te zien zijn.